Ujeżdżenie, inaczej dresaż (z fr. dressage – tresura) to dyscyplina jeździecka łącząca w sobie wdzięk, szyk i elegancję. „Tańczące konie” to bardzo obrazowe i trafne określenie. Każdy jeździec, jak i koń (nawet rekreacyjny) powinien znać podstawy dresażu. Celem klasycznego ujeżdżenia jest harmonijny rozwój naturalnych możliwości i zdolności konia. Szkolenie konia winno prowadzić do doskonalenia jego naturalnej równowagi, zachowania elastyczności ruchów oraz wyrobienia posłuszeństwa i chęci współpracy z jeźdźcem. Ujeżdżenie na wysokim poziomie wymaga dużej inteligencji, pozwalającej na analizowanie postępów i porażek. Pierwsze zawody ujeżdżeniowe rozegrano w 1873 roku w Bratysławie. Mistrzostwa Europy rozgrywane są od 1963 roku a Mistrzostwa Świata od 1966 roku. Na początku lat 80 wprowadzono programy dowolne z muzyką (tzw. Kür). Elementy w nich zawarte zależą od poziomu jaki prezentuje jeździec i koń podobnie, jak w konkursach obowiązkowych. Mistrzostwa Polski Seniorów w Ujeżdżeniu rozegrano po raz pierwszy w 1932 roku. Początkowo najtrudniejszym wymaganym ruchem był kontrgalop, stopniowo wprowadzano coraz trudniejsze ruchy, aby w 1965 roku dojść do poziomu Św. Jerzego. Od 1989 roku konkurs finałowy Mistrzostw Polski Seniorów rozgrywany jest na poziomie Grand Prix, a w 1993 wprowadzono Kür Grand Prix. Wszystkie zawody rozgrywane mogą być na 6 poziomach zaawansowania, w Polsce oznaczanych od najłatwiejszego : L, P, N, C, CC oraz CS. W każdej z tych grup są różne programy zakładające co mają zaprezentować jeździec i koń na czworoboku. Jeźdźców możemy podzielić na następujące grupy wiekowe : młodzicy (10-12 lat), juniorzy młodsi (13-16 lat), juniorzy (17-18 lat), młodzi jeźdźcy (19-21 lat) oraz seniorzy. Konkursy w ujeżdżeniu rozgrywane są na piaszczystym lub trawiastym czworoboku o wymiarach 20 x 40 lub 20 x 60. Przejazd ujeżdżeniowy oceniany jest maksymalnie przez pięciu sędziów, każdy z elementów przewidziany w programie ocenia się w skali od 0 do 10. Para (koń i jeździec) na czworoboku uzyskuje oceny za wykonanie poszczególnych elementów oraz tzw. oceny ogólne za: chody; impuls; posłuszeństwo; oraz postawę i dosiad jeźdźca. Strój zawodnika i rząd konia określają przepisy jeździeckie. W zawodach wyższej rangi strój zawodnika składa się obowiązkowo z: czarnego lub granatowego fraka, cylindra, białych lub kremowych bryczesów, plastronu lub krawata, rękawiczek, długich czarnych butów i ostróg. Używanie bata (tylko ujeżdżeniowego 110cm) jest dozwolone jedynie na zawodach poniżej MP. Jeźdźcy uprawnieni do noszenia munduru mogą w nim występować na zawodach. W niższych klasach wymagane jest kiełznanie wędzidłowe, w wyższych - munsztukowe.